Laos, Thailand, Myanmar en Singapore
Blijf op de hoogte en volg Marly
26 Januari 2017 | Vietnam, Hanoi
Na Vietnam ben ik doorgereisd naar Laos. Van lekker tuben op de rivier en letterlijk binnengehengeld worden door verschillende barren tot hiken in de prachtige natuur die dit land rijk is. Als ik een dier zou zijn zou ik wel in dit land willen leven. Alles loopt los en overal rond. Heb verschillende keren op de rem gemoeten omdat varkens, koeien, kippen, ganzen, honden, katten uitgebreid de tijd namen om de weg over te steken.
Daarna via de slowboat naar Thailand. Hier heb ik de feestdagen doorgebracht. Zeer apart om kerst en de jaarwisseling te vieren in 28*C. Bovendien was er bij de jaarwisseling helemaal geen vuurwerk vanwege het overlijden van de koning. In Bangkok zag ik dan ook hordes mensen (van kleine schattige kids tot omaatjes zonder kunstgebit in een rolstoel) helemaal gekleed in het zwart die massaal naar Bangkok kwamen om het oude paleis vd koning te bezoeken. Nou, ik zie nog niet echt voor me dat er twee maanden na het overlijden van Koning Kratje nog steeds wachtrijen waar je u tegen zegt voor t koninklijk huis staan in NL. Iedereen zit gewoon een lekker pilsje te drinken in de kroeg hoor.
En toen naar Myanmar. Daar kan ik wel 1000 dingen over schrijven. 'Never a dull moment in Myanmar'.
Het is minder ontwikkeld, maar o zo puur. Het land van de glimlach, waar mannen rokken dragen, bijna iedereen gele schmink opheeft, en je continu gerochel en getuf hoort. Ze zijn hier verslaafd aan het kauwen op een blaadje waar een rode noot is ingevouwen. Dit zorgt voor (extra) rode slijm wat ze dus de hele tijd oprochelen en uittuffen. In de bus hangen speciale plastic zakjes die aan het einde van de rit lekker gevuld zijn. Jum! Ik heb dat spul ook 1 keer geprobeerd maar het smaakt hetzelfde als dat het gerochel aanhoort: gadverdamme vies! Het land is zich wel flink aan het ontwikkelen wat je ook ziet aan de hoeveelheid hotels in aanbouw, dus ik ben heel benieuwd hoe het er over 10 jaar uitziet.
Morgen vlieg ik naar mijn laatste bestemming in Azie: Singapore. Daar ga ik Jeroen even van een proviand alcohol voorzien. Aangezien ik heb gehoord dat er daar toch hard gestudeerd moet worden en de prijzen van alcohol sky-rocket-high zijn, zal ik er persoonlijk voor zorgen dat hij niet uitdroogt. En na mijn alcohol-detox in Myanmar moet ik bekennen dat ik er ook wel weer zin heb in een feestje. Vind Jeroen vast heel vervelend, hem kennende.
En daarna zit het er toch echt echt echt op. Stiekem ben ik toch wel een beetje trots op mezelf. Ik bedoel.. 4,5 maand het uithouden met me myself and I. I did it! Ik heb geleefd, en hoe! Ik heb gelachen, gehuild, gefeest, grenzen verlegd, afgezien maar bovenal genoten! Ik ben zo dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken. Rijker stap ik over een paar dagen het vliegtuig in (al zegt mijn bankrekening anders..), terug naar het koude Nederland. Van dit nomaden bestaan leer je de simpelste dingen in NL weer waarderen. Zo zal ik o.a. mijn schone toiletpot omhelzen, zingen onder de (warme) douche van vreugde, 5 minuten met mijn neus in mijn kussen blijven liggen om de geur van uitgewassen beddengoed op te snuiven en enorm genieten van een bruine boterham met kaas. Daarnaast werd ik er ook weer aan herinnerd dat het vanzelfsprekende niet vanzelfsprekend is.
Ons afval wordt netjes opgehaald en verwerkt, wij kunnen naar school, hebben geasfalteerde wegen zonder gaten en kunnen kiezen met wie we willen trouwen. En dan klagen wij als de trein 5 minuten vertraging heeft...
Maar het mooie is juist dat de mensen hier niet ongelukkiger (zien te) zijn. Ook al hebben kinderen hier geen ipads en playstations, ze zijn o zo blij wanneer hun eigengemaakte vlieger de lucht in gaat.
Andere dingen die ik heb geleerd in ZO Azie:
1. Zeg altijd dat je een vriend hebt en gaat trouwen of getrouwd bent. 24, vrouw en singel dat kan echt niet! De meesten hebben dan al een kind. Na 1x de fout gemaakt te hebben eerlijk te zijn hierover, werd ik vervolgens met mond open aangestaard en voor ik het wist wilde de beste man me toevoegen aan zijn 3 koppige harem wat zich uitte in mij letterlijk zijn eten voeren en romantisch laten drinken door het rietje waar hij al een uur aan gezeverd had. 'Uhhh no I am sorry, very very full' zeg ik terwijl ik over mijn buik wrijf. Awekward... Er zit nu een mooie ring om mijn vinger, en mijn vriend/man ligt ziek in het hostel ;)
2. Zeg dat je gelovig bent. Geloof speelt een belangrijke rol. Dus ik ben zeer gelovig christen of katholiek (net wat het beste uit komt), bid iedere dag, lees de bijbel en ga tenminste 1x per week naar de kerk.
3. Zeg dat je moeder veel kinderen heeft. Hoe meer, hoe beter.
Zo, mijn backpack gaat in de wilgen.. Althans voor nu dan ;)
Tot snel!
Liefs M
Daarna via de slowboat naar Thailand. Hier heb ik de feestdagen doorgebracht. Zeer apart om kerst en de jaarwisseling te vieren in 28*C. Bovendien was er bij de jaarwisseling helemaal geen vuurwerk vanwege het overlijden van de koning. In Bangkok zag ik dan ook hordes mensen (van kleine schattige kids tot omaatjes zonder kunstgebit in een rolstoel) helemaal gekleed in het zwart die massaal naar Bangkok kwamen om het oude paleis vd koning te bezoeken. Nou, ik zie nog niet echt voor me dat er twee maanden na het overlijden van Koning Kratje nog steeds wachtrijen waar je u tegen zegt voor t koninklijk huis staan in NL. Iedereen zit gewoon een lekker pilsje te drinken in de kroeg hoor.
En toen naar Myanmar. Daar kan ik wel 1000 dingen over schrijven. 'Never a dull moment in Myanmar'.
Het is minder ontwikkeld, maar o zo puur. Het land van de glimlach, waar mannen rokken dragen, bijna iedereen gele schmink opheeft, en je continu gerochel en getuf hoort. Ze zijn hier verslaafd aan het kauwen op een blaadje waar een rode noot is ingevouwen. Dit zorgt voor (extra) rode slijm wat ze dus de hele tijd oprochelen en uittuffen. In de bus hangen speciale plastic zakjes die aan het einde van de rit lekker gevuld zijn. Jum! Ik heb dat spul ook 1 keer geprobeerd maar het smaakt hetzelfde als dat het gerochel aanhoort: gadverdamme vies! Het land is zich wel flink aan het ontwikkelen wat je ook ziet aan de hoeveelheid hotels in aanbouw, dus ik ben heel benieuwd hoe het er over 10 jaar uitziet.
Morgen vlieg ik naar mijn laatste bestemming in Azie: Singapore. Daar ga ik Jeroen even van een proviand alcohol voorzien. Aangezien ik heb gehoord dat er daar toch hard gestudeerd moet worden en de prijzen van alcohol sky-rocket-high zijn, zal ik er persoonlijk voor zorgen dat hij niet uitdroogt. En na mijn alcohol-detox in Myanmar moet ik bekennen dat ik er ook wel weer zin heb in een feestje. Vind Jeroen vast heel vervelend, hem kennende.
En daarna zit het er toch echt echt echt op. Stiekem ben ik toch wel een beetje trots op mezelf. Ik bedoel.. 4,5 maand het uithouden met me myself and I. I did it! Ik heb geleefd, en hoe! Ik heb gelachen, gehuild, gefeest, grenzen verlegd, afgezien maar bovenal genoten! Ik ben zo dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken. Rijker stap ik over een paar dagen het vliegtuig in (al zegt mijn bankrekening anders..), terug naar het koude Nederland. Van dit nomaden bestaan leer je de simpelste dingen in NL weer waarderen. Zo zal ik o.a. mijn schone toiletpot omhelzen, zingen onder de (warme) douche van vreugde, 5 minuten met mijn neus in mijn kussen blijven liggen om de geur van uitgewassen beddengoed op te snuiven en enorm genieten van een bruine boterham met kaas. Daarnaast werd ik er ook weer aan herinnerd dat het vanzelfsprekende niet vanzelfsprekend is.
Ons afval wordt netjes opgehaald en verwerkt, wij kunnen naar school, hebben geasfalteerde wegen zonder gaten en kunnen kiezen met wie we willen trouwen. En dan klagen wij als de trein 5 minuten vertraging heeft...
Maar het mooie is juist dat de mensen hier niet ongelukkiger (zien te) zijn. Ook al hebben kinderen hier geen ipads en playstations, ze zijn o zo blij wanneer hun eigengemaakte vlieger de lucht in gaat.
Andere dingen die ik heb geleerd in ZO Azie:
1. Zeg altijd dat je een vriend hebt en gaat trouwen of getrouwd bent. 24, vrouw en singel dat kan echt niet! De meesten hebben dan al een kind. Na 1x de fout gemaakt te hebben eerlijk te zijn hierover, werd ik vervolgens met mond open aangestaard en voor ik het wist wilde de beste man me toevoegen aan zijn 3 koppige harem wat zich uitte in mij letterlijk zijn eten voeren en romantisch laten drinken door het rietje waar hij al een uur aan gezeverd had. 'Uhhh no I am sorry, very very full' zeg ik terwijl ik over mijn buik wrijf. Awekward... Er zit nu een mooie ring om mijn vinger, en mijn vriend/man ligt ziek in het hostel ;)
2. Zeg dat je gelovig bent. Geloof speelt een belangrijke rol. Dus ik ben zeer gelovig christen of katholiek (net wat het beste uit komt), bid iedere dag, lees de bijbel en ga tenminste 1x per week naar de kerk.
3. Zeg dat je moeder veel kinderen heeft. Hoe meer, hoe beter.
Zo, mijn backpack gaat in de wilgen.. Althans voor nu dan ;)
Tot snel!
Liefs M
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
